Wie ben ik zonder......

Wie ben ik zonder het is jouw schuld,
Wie ben ik zonder jij hebt...,
Wie ben ik zonder ja maar,
Wie ben ik zonder wat als...,
Wie ben ik zonder had ik maar...,
Wie ben ik zonder angsten,
Wie ben ik zonder ik kan niet zonder...,
Wie ben ik zonder waarom ik,
Wie ben ik zonder mijn kritiek,
Wie ben ik zonder dat hoort niet,
Wie ben ik zonder je moet zo...,
Wie ben ik zonder mijn verhaal?

Wie ben ik? 
Ha, Ik? Ik bén ik en dat is genoeg!

Moed
Angsten overwinnen
Stap voor stap
Een onbekende weg volgend
Doelgericht

Herfst

Verstilling
Naderend einde
Momenten van rust
Afsterven om te groeien
Herfst

Elfjes

Elfjes,  een gedichtje van elf woorden.  Ooit eens tijdens een workshop geleerd en later regelmatig nog mee gestoeid.

God
Valt mee
Hier en daar
Altijd aanwezig in alles
Zijn

Was
Is geweest
Ben nu anders
Zijn in alle staten
Wezen

Afscheid
Wil niet
Elke dag opnieuw
Beseffen jij bent elders
Weg

Heimwee
Verlangen naar
Vertrouwt, ooit, elders
Basis om te zijn
Thuis

Pelgrim
Zoekend onderweg
Stap voor stap
Je doel ben jezelf
Ontdekking

In de wasserette

Ik heb geen wasmachine, dat is een bewuste keuze, de was doen wordt op deze manier een op zichzelf staande bezigheid in plaats van iets dat even tussen door gaat. Laten we maar zeggen dat het een overblijfsel is van in Suriname wonen. Waar de was doen een dagtaak was, afhankelijk van weer, aanwezigheid van water en bezine voor de generator.

Ik vind het heerlijk om in de wasserette te zitten, lezen of alleen maar naar het draaien van de trommels kijken. Zo af en toe levert dat me zelfs levenslessen op. Een van de vele thaismassagewinkels in de buurt gebruikt de wasserette ook. De dames stoppen de machines echter zo vol dat ik me wel eens afvraag of de handdoeken echt wel schoon worden. Maar hoe vol de machines ook zijn er gebeurt elke keer weer iets wonderelijks. Zodra het programma begint te draaien ontstaat er in het midden van de trommel een open ruimte waar de was in topsnelheid omheen draait.

Het is een mooie metafoor voor het leven. Hoe vol of druk het ook is en hoe snel alles om je heen ook gaat, ergens diep van binnen is het rustig.
Nu alleen die weg naar binnen nog iets vaker weten te vinden.

Kwetsbaar

Hè bah, nu moet ik er toch echt aan. Mezelf laten zien.  Maar eens beginnen met oud teken- en schrijfwerk. Hopelijk komen nieuwe gedachten dan ook weer op papier.

Volwassen

Vreemde gezichten,
ongekende familie.
Ik heb vandaag mijn vader begraven.


Verschillende manieren,
onbegrepen levens.
Ik heb vandaag mijn vader begraven.


Gemiste herinneringen,
onvoltooid verleden tijd.
Ik heb vandaag mijn vader begraven.

Ik heb vandaag de hoop op een vader begraven,
vandaag is het kind in mij volwassen.


geschreven 28 januari 2012