Ik wacht op kleuren

de bloesem van vorig jaar

al opgegeten

bron

Een week #veelzijdIK

Vlak voor kerst wees Leonie me op het project #veelzijdIK van Leona Aarsen.Heel Leuk hoor maar mijn hele houding ten opzichte van twitter is er sowieso een van "wat heb ik nou te melden en wie zit daar op te wachten" en dan ook nog eens elke dag mijn twitterbio moeten aanpassen, nee. Dus het maar even naast me neer gelegd, tot dat ik zo rond 1 uur op 1 januari in eens merkte dat ik toch bezig was mijn bio aan te passen.

Oke, ik doe dus mee en tot nu toe is het me zelfs gelukt elke dag alles te veranderen.

Nu, een week verder een kijken wat het met me gedaan heeft.

Wat zeggen al die woorden nou? Waar komen ze vandaan?
Uiteraard is alles wat ik geschreven heb waar maar leef ik ook daadwerkelijk naar het beeld dat ik schets? Is de spiegel waarin ik mezelf bekijk wel helder genoeg en vrij van oordeel zodat ik zelf een goed beeld krijgen. Is het beeld misschien toch iets te opgepoetst of is het een beeld waar ik naar streef?
Laat ik me  bij het schrijven leiden door mijn intuïtie en wat er op dat moment speelt of houd ik de regie strak in handen en stel ik mezelf on de strenge censuur?

Blijf ik enkel aan de oppervlakte of sta ik mezelf toe de diepte in te gaan en mijn schaduwkanten in het licht te zetten?

Durf ik de controle los te laten?  Is dat wel zo slim? Is het wel nodig? Maakt het iets uit?

Genoeg om over na te denken en ineens komt er dan een donker wolkje overdrijven.

"Is het stiekem misschien toch een grote egotrip?"

Genoeg vragen maar ik heb nog geen antwoorden. Hopelijk komen die in de volgende dagen wel in mijn bio naar voren. 

Als laatste vraag naar mezelf, schrijf ik mijn twitterbio zo dat als iemand die ze allemaal gelezen heeft mij zou beschrijven ik mezelf herken?